Even voorstellen
Verbindende communicatie
Verbindende communicatie, een leven zonder, kan ik mij niet meer voorstellen. Wat heeft deze manier van denken, communicatie en macht mij de afgelopen decennia bewust gemaakt van hoe ik omging met mijzelf en anderen. Mede daardoor is mijn eetprobleem opgelost!
Nieuwsgierig naar meer bewustwording bracht mij o.a. bij het Bert Hellinger instituut waar ik de opleiding voor systeemdynamieken in families deed.
Opstellingen gebruik ik in trainingen en coach trajecten. Daarnaast organiseer ik 3 of 4 keer per jaar een opstelling met drie collega trainers.
Sinds 2017 ben ik gecertifieerd trainer Non Violent Communication en aangesloten bij www.cnvc.org en bij de Nederlandtalige kring van trainers www.geweldlozecommunicatie.org
1999
Dat jaar gaf mijn moeder mij het boek van Marshall B. Rosenberg met de woorden: ‘Dit is iets voor jou.’ Het boek heb ik in één adem uitgelezen en ik was verwonderd dat taal op deze manier gebruikt kan worden om zoveel helderheid en verbinding te scheppen. De vier stappen die Marshall aanbiedt: waarneming, gevoel, behoefte en verzoek, leken eenvoudig. ’Zo ga ik dat in het vervolg doen.’, dacht ik. Maar in situaties waarin ik het lastig vond om mij uit te drukken of om te blijven horen wat de ander zei, namen mijn patronen het weer over.
Oefenen, oefenen en nog eens oefenen.
Oefenen, oefenen en nog eens oefenen.
Langzaam werd ik mij bewuster en startte verbindende ook wel geweldloze communicatie, als een nieuwe manier om naar anderen te luisteren en bewuster te communiceren. Gaandeweg veranderde dat in een zorgvuldigere manier om ook met mijzelf om te gaan. Ik leerde eindelijk mijn grenzen herkennen en te verwoorden, zonder de ander verantwoordelijk te maken voor mijn gevoelens en behoeftes. Ik leerde om zonder oordelen, interpretaties, aannames en analyses naar anderen, maar ook om op die manier naar mijzelf te luisteren. Het contact met anderen werd intenser en waardevoller.
Het is een manier van leven voor mij.
In 2015 werd dit extra zichtbaar Ik woonde voor een half jaar in Latuhalat op Ambon, Indonesië. De ‘ingrediënten’ van mijn leven waren daar zo anders dan thuis en ook het eten! Vluchten in snoepen & snaaien was daar voor mij onmogelijk, daardoor werd ik mij bewust dat mijn gedoe met eten nog niet over was! Doordat ik de elementen van verbindende communicatie zie als instrument om mijzelf te coachen, begreep ik wat er gebeurde met mij en hoe ik daar weer op kon reageren. Verbindende Communicatie geeft mij taal om de kern van waar het mij ten diepste om gaat, te onderzoeken en te voelen. Het geeft mij de regie over mijn eigen leven en daarmee (eet)vrijheid.
